Mój 3-latek lubi ostatnio wycinanki. Wycina choinki (trójkąciki), domki (kwadraciki) i wszystko co mu przyjdzie do głowy. Mamy taki kolorowy papier ze stroną klejącą dlatego potem naklejamy na kartki obrazki. Jest pasjonatem filmu “Auta” i uwielbia gadżety z tym związane. Zamiast t mówi k. Moja córeczka ma już 4 lata, a wciąż nie potrafi wymawiać T i D (mówi K i G). Zdarza się, że wymówi, ale powtarzając po mnie. W mowie swobodnej już nie potrafi. Logopeda, u którego byłam, powiedział, że to kappacyzm i należy ćwiczyć mówienie na leżąco. Obawiam się, że porady dotyczą jednak odwrotnej witam.Jestem nowa na forum ,mam problem i liczę na waszą radę.Mój synek ma 2.5 roczku,i nie mówi.rozwija się prawidłowo, wszystko co potrafi powiedzieć to TO jak robią zwierzątka; kotek,krówka piesek,kura,żaba,kaczka.Jesli powiem by powtórzył mama to powtórzy lub baba.często bierze komórkę i rozmawia gestykulują oraz zmienia Bachleda-Curuś i Farrell poznali się przy okazji wspólnej pracy na planie filmu "Odine". Chociaż ich związek nie przetrwał próby czasu, to wspólnie wychowują syna. Dlatego też 12-latek na co dzień mieszka w Stanach Zjednoczonych, gdzie ma przede wszystkim do czynienia z językiem angielskim. Taki bardzo pożyteczny. Dlatego chętnie i często podrzucam pomysły na najróżniejsze pomoce logopedyczne lub książki logopedyczne, które przydają się do wymyślania ciekawych zabaw. Zerknij na artykuł, w którym zebrałam kilka pomysłów na ćwiczenia oddechowe 7 zabaw logopedycznych i ćwiczących koncentrację dla dzieci 2-6 lat >>. So, 04-09-2010 Forum: Zdrowie małego dziecka - 2-latek nie mówi Re: co umie mówić 2-latek? Moj dwulatek zna wiele slow, potrafi nam komunikowac co chce, zaczyna skladac zdania 2 -3 slowa, ale najfajniejsze to, ze potrafi ladnie spiewac piosenki zna kilka i wtedy slowa ida ciagiem. Witam. 2 letnie dziecko (jak podają źródła naukowe) powinno już wypowiadać około 200-300 słów i budować proste zdania. Pani 3-letni synek mówi pojedyncze słowa i nie wypowiada się zdaniami. To zdecydowanie za mało. Synek ma opóźniony rozwój mowy. Należy skonsultować się z logopedą specjalizującym się w terapii małych dzieci. Byliśmy u logopedy i pediatry. Nie zauważono innych nieprawidłowości w rozwoju dziecka prócz opóźnionego rozwoju mowy. Logopeda stwierdził, że syn ma słabe mięśnie języka i twarzy. Zalecił ćwiczenia języka, masaż dziąseł i okolic ust, ale synek nie chce ich wykonywać. Umie wyciągnąć język, ale nie wygnie go do góry. Pn, 26-07-2021 Forum: Wszystko o imionach - Re: Imiona dzieci spotkanych podczas wakacji 2021; Re: To rodzic ma nauczyc pisac i czytać Ja nie mowi ze wszystkie. Moze ktoś zmusza. Ale dzieci w róznym czasie dojrzewają do tego. Starsza dojrzała przed szkołą, młodsza moze później. Trudna. Jedna z naszych babyboomowych moderatorek dowiedziała się, że ma nowotwór. Stało się to kompletnie nieoczekiwanie, a szok spotęgowała informacja, że nowotwór jest złośliwy i niestety są przerzuty. Rozpoczęła się walka. Jeśli możesz wesprzeć Iwonę, bo wiesz jak ważne, żeby maluszki miały mamę - nie czekaj. 41xgV. Witam, Proszę o pomoc, bo nie wiem już co mam robić. Mój syn ma skończone 2 lata i 9 miesięcy i kompletnie nic nie mówi. Wydaje mi się że rozumie to co się do niego mówi, jednak często ma problem z koncentracją, nie potrafi skupić się na oglądaniu książeczki, nie potrafi bawić się zabawkami zgodnie z ich przeznaczeniem, często zbyt szybko się nudzi i wybiera inne zabawki do zabawy, lubi pudełka po kosmetykach, kremach czy opakowanie po paście do zębów. Nawiązuje kontakt wzrokowy, uśmiecha się, jednak często wpada w histerię z byle powodu i wtedy jest agresywny w stosunku do siebie i innych. Urodzony przedwcześnie w 8 mc ciąży, ciąża powikłana, syn z wadą serduszka, pierwsze dni pod respiratorem, cały czas na lekach wspomagających pracę serca. Synek nie lubi gryźć dużych kawałków ma problem z gryzieniem, dławi się, jego dieta jest monotonna by nic nie chce próbować - neurologopeda stwierdził że wędzidełko jest prawidłowe, ale jego język jest osłabiony i leniwy. Bylam z nim u foniatry zbadać słuch jednak badanie się nie odbyło bo dziecko wpadło w histerię, po kolejnej próbie zbadania słuchu, tym razem we śnie była identyczna sytuacja- przebudził go delikatny dotyk lekarza i histeria. Nie mam już pomysłu jak można mu zbadać ten słuch kiedy nawet sen nie pomaga, ogólnie wydaje mi się że jego słuch jest w porządku bo słyszy najmniejszy szmer. Dziecko panicznie boi się lekarzy i nie da się dotkną , jak go diagnozować, jak podejść do niego by udało się wykonać jakiekolwiek badanie, niedług wizyta u neurologa i tam zapewne EEG jak to wykonać kiedy on przy nawet najmniejszym dotyku budzi się ze snu. Czy ktoś miał podobne doświadczenia i dziecko zaczęło mówić czy wyszły jakieś nieprawidłowości? Czy są jakieś metody np badanie dziecka pod narkozą? Ale czy to bezpieczne w przypadku wady serca? Nie mam już pomysłu😥😥😥 Porady naszych EkspertówWitam, Mój syn Piotrek pierwsze wyrazy mówił jak miał 8 miesięcy, teraz skończył 3 lata mówi pełnymi zdaniami, tylko niewyraźnie. Zdarza się, że go nie rozumiem, wtedy on mi tłumaczy innymi słowami. W przedszkolu opiekunka powiedziała, że Piotrek zawsze bawi się sam i jest spokojny, najprawdopodobniej dlatego, że dzieci go nie rozumieją, a dodatkowo Piotrek jest bardzo ostrożny, ponieważ jest mniej skoordynowany ruchowo. Piotrek ma małego zeza i od roku nosi okulary. Co może być przyczyną takiego stanu rzeczy, jak postępować? Barbara Droga Pani Barbaro, Przyczyn nieprawidłowej artykulacji może być wiele: - skrzyżowana lateralizacja, - lewouszność, - brak uniesienia czubka języka do wałka dziąsłowego, - obniżona sprawność manualna, - zaburzony plan ruchu. Wszystko to należałoby sprawdzić i poprowadzić właściwą stymulację. Najważniejsze zalecenia do pracy terapeutycznej to słuchanie wypowiedzi językowych program: "Słucham i uczę się mówić", najpierw "Samogłoski i wykrzyknienia" oraz "Wyrażenia dźwiękonaśladowcze", a potem - "Sylaby i rzeczowniki" oraz "Sylaby i czasowniki l. pojedyncza", 30-40 minut dziennie ( Istotne, by dziecko słuchało w słuchawkach, w celu eliminacji innych bodźców słuchowych. Słuchanie można podzielić na dwie lub trzy sesje. Warto udać się do specjalisty, który określi rozwój funkcji poznawczych, opracuje program stymulacji i pokaże jak pracować. Terapeutów metody krakowskiej znajdzie Pani na stronie Metody diagnozowania oraz wszystkie ćwiczenia znajdzie Pani w książce "Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci" ( Serdecznie pozdrawiam JAgoda Cieszyńska Portal ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta. 15 słońce21 Zarejestrowany: 20-01-2018 17:42. Posty: 1 Droga mamo „kotekprusice”! Napisała Pani, że syn chce dominować, i nie reaguje na Pani „nie”, chce być samodzielny. Z podanych informacji wnioskuję, że syn był zawsze chwalony, akceptowany za swoje inicjatywy. Teraz również je wykazuje z tym, że robi rzeczy, które dla niego są atrakcyjne, ale w dalszym ciągu pragnie otrzymywać za nie pochwały, akceptacje. Nie rozumie przy tym, że większość z nich jest niebezpieczna, czy przykra dla innych. Oczekuje akceptacji tak jak do tej pory a spotyka się z naganą, zakazami, nie przyjmuje ich a wręcz odrzuca, przeciwstawia się woli rodziców. Jedna z moich poprzedniczek napisała, że dziecko wyrośnie z tego, że chce zwrócić na siebie uwagę. Otóż wielkim błędem jest zostawić to zachowanie bez konsekwencji, ponieważ im starsze dziecko tym problemy będą narastać. 1) W pierwszej kolejności zwróciłabym uwagę na sposób komunikacji dorosłego z dzieckiem. Nie powinna przybierać formy rozkazu, groźby, przekonywania, podawania gotowych rozwiązań. Dziecko zazwyczaj nie przyjmuje ich do siebie, lub po upomnieniu przestanie na chwilę, ale ponownie wróci do swojego zachowania. Dlatego, aby dziecko nas słuchało należy wejść z nim w relację opierając się na komunikatach typu „ja”, sposób ten mówi o reakcji jaką w nas wywołało zachowanie drugiej osoby, o tym co nas boli i jakie są nasze uczucia. Wypowiedź „ja” o wiele mniej nadaje się do prowokowania oporu i buntu. Opisz swoje uczucia; nazwij konkretne zachowanie dziecka; opisz dane zachowanie robi tobie; opisz swoje potrzeby, to czego ty oczekujesz. 2) Kolejnym problemem jest agresja, użytkownik Eden6 opisał przydatne formy rozładowania emocji, natomiast ja proponowałabym skupić się na tym, aby wejść w dialog z dzieckiem by dowiedzieć się czym złość jest spowodowana a następnie dojść do rozwiązania problemu a nie tylko do jego złagodzenia. Przykładowo jeśli dziecko zaczyna płakać, czy okazywać agresję: Wysłuchaj dziecko uważnie i spokojnie; Zaakceptuj jego uczucia słowami np. „och rozumiem Cię”; Określ uczucia dziecka-nazwij je; Poproś dziecko, aby wymyśliło przykłady dzięki, którym można rozwiązać sytuację, jeżeli dziecko nie podaje ich zaproponuj swoje pomysły, nie neguj propozycji dziecka. Prowadź dialog do momentu zaakceptowania rozwiązania zadawalającego obie strony. Rozmawiaj z dzieckiem w sposób otwarty i naturalny. Niech dziecko czuje, że to, co robisz, mówisz jest szczere i prawdziwe. 3) Polecam również ćwiczenie „walizka emocji”- wspólnie z dzieckiem należy nazwać emocje jakie odczuwa, następnie po jednej stronie kartki wypisać w jaki sposób dziecko negatywnie na nie reaguje i do czego to prowadzi, a po drugiej stronie wypisać wszystkie pomysły Pani i dziecka jak powinien pozytywnie reagować na złe emocje i efekt takiej reakcji. Polecam wykonać do nich ilustracje, tak by były przystępniejsze dla dziecka. Kodeks należy umieścić w widocznym miejscu, przypominać dziecku w jaki sposób może pozytywnie reagować. 4) Pisała Pani, że kary nie dały efektu. Warto pamiętać, że kary nie mogą być odłożone w czasie tak by dziecko wiedziało za co je otrzymało, muszą być również przestrzegane, nie można przymykać oka na to, gdy dziecko łamie warunki kary, albo kiedy przeprasza i obiecuje poprawę. Otóż jeżeli rodzic ulegnie temu, dziecku wypracuje system, w którym będzie przepraszał nie dlatego, że jego zachowanie się zmieni, ale dlatego, że ominą go konsekwencje. 5) Kary nie zawsze są skuteczne, dlatego polecam dać dziecku odczuć konsekwencje swojego zachowania. Przykładowo dziecko źle zachowuje się na zakupach, angażuje go Pani w zakupy, jeśli to nie daje efektu tłumaczy mu Pani dlaczego jego zachowanie jest złe a następnie daje mu Pani wybór, np. aby samodzielnie szło grzecznie, lub aby trzymało się wózka, lub podało Pani rękę. Jeśli dziecko dalej źle się zachowuje i musi Pani wyjść ze sklepu nie daje mu Pani kary. Następnego dnia kiedy wychodzi Pani z domu i dziecko będzie chciało iść z Panią musi Pani mu powiedzieć, że dziś nie może iść do sklepu, syn prawdopodobnie będzie domagał się by wyjść, jeśli zapyta dlaczego nie może, wtedy musi mu Pani powiedzieć, by to on powiedział dlaczego. Dziecko odtworzy wtedy ostatnie złe zachowanie i poda swoją odpowiedź, jeśli jest taka jaką Pani oczekiwała należy przytaknąć dziecku. Taka metoda daje większe prawdopodobieństwo, że syn nie będzie więcej powtarzał złego zachowania, niż wtedy kiedy dostałby karę zupełnie nie związaną z sytuacją, którą zawinił. Ważne jest, żeby nie zmieniała Pani zdania mimo tego, że dziecko obieca, że to się nie powtórzy nie można mu odpuścić, żeby odczuł rzeczywistą konsekwencję. Waży jest również ton głosu – opanowany, płynny i stanowczy. Wszystko o czym wspomniałam napisane jest w dużym skrócie, ponieważ metody te są bardzo obszerne. Dlatego polecam by przeczytała Pani książkę „ Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły” Adele Faber, Elaine Mazlish. W szczególności rozdziały: 1,2,3. Lektura bardzo przystępna dla czytelnika, posiada wiele przykładów opisujących metody, które nakreśliłam, oraz komentarze rodziców, którzy stosują powyższe metody w swoich domach. Pozdrawiam. Witam serdecznie. W swoim opisie przedstawiła Pani głównie dane dotyczące rozwoju motorycznego dziecka oraz kontroli czynności fizjologicznych, które nie należą do kategorii diagnostycznych autyzmu. Opóźniony rozwój mowy może być jednym z objawów autyzmu, jednak nie jest to jedyny objaw tego zaburzenia. Ewentualna diagnoza w tym kierunku powinna być przeprowadzona przez profesjonalistę specjalizującego się w tego typu zaburzeniach. Myślę, że logopeda może nie mieć wystarczającego doświadczenia w tym zakresie i sam nie jest pewien diagnozy. W celu wyjaśnienia wątpliwości, polecam Pani konsultację w specjalistycznym ośrodku zajmującym się diagnozą autyzmu. Specjalista z dużym doświadczeniem klinicznym w tym zakresie będzie dysponował nie tylko Pani opisem problemu, ale i osobiście zbada dziecko, zaobserwuje jego zachowanie w trakcie zabawy. Konsultacja przeprowadzona przez profesjonalistę pomoże wyjaśnić przyczynę Pani niepokoju i niepewności, a w razie stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości w rozwoju dziecka uzyska Pani wskazówki co do dalszego postępowania. Serdecznie pozdrawiam

3 latek nie mówi forum